Üftâde Hazretleri (1490-1580) Bursalı ünlü sûfi, yazar ve halk şairidir. Celvetî tarikatının kurucusu ve şeyhidir.
Rivayete göre Üftâde tasavvufi hayatına Hızır Dede’nin müridi olarak başlamıştır. Ulucamii ve Doğan Bey Mescidi’nde fahri müezzinlik yaparken kendisine takdim edilen birkaç akçelik maaşı alınca o gece rüyasında şeyhi Hızır Dede’nin “mertebenden üftâde oldun (düştün)” hitabına maruz kalmış ve hemen görevini terk ederek “Üftâde” ismini bizzat kendisi lakap olarak almıştır. Üftade düşkün anlamına gelir. Kulun Alla’a mürşidin müridine sadakati olarak adlandırılır. Nice müridler yetiştirerek celvetiye akımını Osmanlı coğrafyasında yaygınlaştırmıştır. En bilindik müridi Üsküdar’da medfun bulunan zamanın Bursa kadısı Aziz Mahmud Hüdai’dir.
Kanuni Sultan Süleyman, Sultan III. Murad ve annesi Nurbanu Sultan, devlet adamları ve dönemin önemli şahsiyetleri Hz. Üftade’ye büyük saygı göstermişler; duasını almışlardır.
Türbe kare planlı olup üst örtüsü ahşap kırma çatılıdır. Türbenin batı duvarına yerleştirilen kitabede, Üftade Mehmed Muhyiddin Efendi'nin 1581 yılında öldüğü ve bu türbede gömülü olduğu yazmaktadır. Giriş kapısı üzerindeki kitâbesinde ise 1844 yılında Serasker Rıza Paşa tarafından tamir edildiği anlatılmaktadır. 1855 depreminden sonra ve 2009’da yapı esaslı bir onarım geçirmiştir.
Üftâde Hazretleri’nin gömülü olduğu bu türbede çocuklarından Mustafa, Mehmet, Hayrettin ve Ahmet ile kimlikleri bilinmeyen dokuz kişinin de sandukaları bulunmaktadır.