Roma İmparatorluk Dönemi’nde İznik’in (Nikaia) su ihtiyacını karşılamak amacıyla inşa edilmiştir. Kaynak, Elmalı Dağı eteklerindeki Katırcı İni ile Berberkaya mağarasından sağlanmış, Lefke Kapı’ya kadar su kemerleri aracılığıyla taşınmıştır.
Yaklaşık 1 km uzunluğundaki bu su kemeri, MS 117–138 yılları arasında Roma İmparatoru Hadrianus döneminde yapılmıştır. Kemerin kanal derinliği 50 cm, genişliği 45 cm’dir. Ele geçen yazıtlardan, bu sistemin korunmasına ve temizliğine büyük önem verildiği, su yolu çevresindeki halkın kanala zarar vermemesi için yasaklar getirildiği anlaşılmaktadır.
Kemerle taşınmadan önce kaynak suyu bir havuzda dinlendirilip depolanmış, ardından moloz taş, tuğla ve devşirme malzemeyle inşa edilen kemerlerle kente ulaştırılmıştır. Bizans ve Osmanlı dönemlerinde de kullanılan bu sistemin bir parçası olarak, Osmanlılar döneminde Lefke Kapı yakınında bir çeşme inşa edilmiştir.
20. yüzyıla kadar kullanılan su kemeri, zamanla çeşitli onarımlar geçirmiştir. Günümüzde en belirgin kalıntılar Lefke Kapı civarında görülebilmektedir.